|
วิชา กฎหมายอาญา ความผิดเกี่ยวกับเพศ มาตรา 276 ข่มขืนกระทำชำเรา มาตรา 276 แก้ไขใหม่เมื่อปี 2550 ซึ่งมีผลทำให้แนววินิจฉัยว่าข้อเท็จจริงใดเป็นการข่มขืนกระทำชำเราหรือไม่นั้นเปลี่ยนแปลงไป เพราะมาตรา 276 ที่แก้ไขใหม่ได้ให้นิยามคำว่า “กระทำชำเรา” กว้างขวางออกไปมากกว่ากฎหมายเดิมเป็นอย่างมาก ดังนั้น คำพิพากษาฎีกาบางตัวที่ได้วินิจฉัยเกี่ยวกับประเด็นข่มขืนกระทำชำเราจึงไม่อาจใช้เป็นบรรทัดฐานได้ต่อไป เปรียบเทียบ ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราระหว่างกฎหมายเก่ากับกฎหมายใหม่ มาตรา 276 วรรคแรก ตามกฎหมายเก่า “ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเราหญิงอื่นซึ่งมิใช่ภริยาของตน โดยขู่เข็ญด้วยประการใดๆ โดยใช้กำลังประทุษร้าย โดยหญิงอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้หญิงเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น ผู้นั้นกระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา...” มาตรา 276 วรรคแรก ที่แก้ไขใหม่ “ ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเรา “ผู้อื่น” โดยขู่เข็ญด้วยประการใดๆ โดยใช้กำลังประทุษร้าย โดยผู้อื่นนั้นอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือโดยทำให้ผู้อื่นนั้นเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น ต้องระวางโทษ.... วรรคสอง “กระทำชำเรา” ตามวรรคหนึ่ง หมายความว่า การกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ โดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น ” จากหลักเกณฑ์ดังกล่าวพอสรุปข้อแตกต่างได้ ดังนี้ 1) ผู้ถูกกระทำ ตามกฎหมายเก่าจะต้องเป็นหญิงเท่านั้น และต้องมิใช่ภริยาของผู้ลงมือกระทำ ส่วนตามกฎหมายใหม่ ผู้ถูกกระทำจะเป็นเพศใดก็ได้ และอาจเป็นคู่สมรสกับผู้กระทำก็ได้ ดังนั้น ตามกฎหมายใหม่ ชายกระทำต่อชาย หญิงกระทำต่อหญิง หรือหญิงกระทำต่อชาย ก็ผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราได้ 2) การกระทำชำเรา ซึ่งตามแนววินิจฉัยเดิมของศาลฎีกา ได้วินิจฉัยว่า การกระทำชำเรา หมายถึง การที่ชายนำอวัยวะเพศชาย “ล่วงล้ำ” เข้าไปในช่องสังวาสหรืออวัยวะของหญิงซึ่งมิใช่ภริยาของตน (ฎ 1048/2518) ส่วนตามกฎหมายใหม่ มาตรา 276 วรรคสอง ได้ให้นิยามของคำว่า กระทำชำเรา หมายถึง การกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ โดยการใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องปากของผู้อื่น หรือการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้อื่น จะเห็นได้ว่าตามกฎหมายใหม่ได้ขยายความหมายของคำว่า “การกระทำชำเรา” ออกไปกว้างขวางมากขึ้นกว่าเดิม ดังนั้น หากชายใช้อวัยวะเพศของตนถูไถอยู่ปากช่องคลอดด้านนอก ยังไม่ทันได้ล่วงล้ำเข้าไป ก็ถือได้ว่าเป็นการ “กระชำเรา” อันเป็นความผิดสำเร็จแล้ว เพราะเป็นการ “ใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศของผู้อื่น” เพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำแล้ว ซึ่งตามกฎหมายเก่าถือว่าเป็นเพียง “พยายามกระทำชำเรา” เท่านั้น (ฎ 874/2491) สรุป กฎหมายเก่าจะเป็นความผิดสำเร็จ จะต้องล่วงล้ำ ส่วนกฎหมายใหม่ใช้คำว่า “กระทำกับ...” แค่ถูไถด้านนอกก็เป็นคามผิดสำเร็จแล้ว 3) อวัยวะของผู้ถูกกระทำ ไม่จำต้องเป็นอวัยวะเพศเสมอไป กล่าวคือหากเป็นการกระทำกับทวารหนัก หรือช่องปาก ก็เป็นการกระทำชำเราได้ เช่น ชายใช้อวัยวะเพศกระทำทางทวารหนักของหญิงหรือทวารหนักของชายด้วยกัน ก็จะเป็นการกระทำชำเราตามกฎหมายใหม่ ซึ่งตามกฎหมายเดิมถือว่าเป็นเพียงการอนาจารเท่านั้น (ฎ 1048/2518) 4) ในแง่ของ ผู้กระทำ นอกจากจะใช้อวัยวะเพศ กระทำกับ......แล้ว ยังอาจใช้ “สิ่งอื่นใด” กระทำกับอวัยวะเพศ ทวารหนัก ของผู้ถูกกระทำ เช่น ผู้กระทำใช้อวัยวะเพศเทียม(สิ่งอื่นใด)กระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้ถูกกระทำ ก็เป็นการกระทำชำเราตามมาตรา 276 แล้ว ข้อสังเกต แต่ถ้าใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับช่องปากของผู้ถูกกระทำ แม้จะเป็นการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ ก็ไม่เป็นการกระทำชำเรา ตามความหมายของมาตรา 276 วรรคสอง (ดูตัวบทให้ดี) “สิ่งอื่นใด” นอกจากจะหมายถึงวัตถุเช่นอวัยวะเพศเทียมแล้ว ยังอาจหมายถือมือ นิ้วมือ หรือปาก ของผู้กระทำก็ได้ ข้อสังเกต การกระทำโดยสิ่งอื่นใดเหล่านี้ตามกฎหมายเดิมเป็นเพียงอนาจารเท่านั้น (ฎ 1839/2538) 5) เจตนาพิเศษ จะเป็นการกระทำชำเราตามกฎหมายใหม่จะต้องเป็นการกระทำเพื่อสนองความใคร่ของผู้กระทำ ส่วนลักษณะการกระทำของการข่มขืนกฎหมายเก่าและใหม่จะเหมือนกัน ดังนี้ 1) โดยขู่เข็ญด้วยประการใด ๆ 2) โดยใช้กำลังประทุษร้าย 3) โดยผู้อื่นนั้นอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ 4) โดยทำให้ผู้อื่นนั้นเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น “ขู่เข็ญด้วยประการใดๆ” หมายถึง การกระทำให้ผู้ถูกกระทำกลัวว่าจะเป็นอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย ชื่อเสียง เสรีภาพ ทรัพย์สินของผู้ถูกกระทำเอง หรือของผู้อื่นด้วย “ใช้กำลังประทุษร้าย” ดู นิยามตามมาตรา 1(6) เช่น ใช้กำลังจับแขนขาของผู้ถูกกระทำชำเรา (อ้าง ฎ 805/2490) “โดยผู้อื่นนั้นอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้” เช่น กระทำชำเราหญิงขณะหมดสติ ( ฎ 382/2522) ฎ 7721/2549***** ผู้เสียหายทำงานเป็นลูกจ้างอยู่ในบ้านของจำเลย และถูกจำเลยข่มขู่ว่าหากไม่ยินยอมให้กระทำชำเราจะส่งตัวผู้เสียหายให้ตำรวจดำเนินคดีข้อหาหลบหนีเข้าเมือง ผู้เสียหายอยู่ในภาวะเสียเปรียบไม่อาจต่อสู้ขัดขืนจำเลยซึ่งเป็นนายจ้างของตนได้ ถือไม่ได้ว่าหญิงยินยอมให้ชายกระทำชำเรา (อยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้นั่นเอง !) “โดยทำให้ผู้อื่นนั้นเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น” เช่น ทำให้หญิงซึ่งนอนหลับเข้าใจว่าตนเป็นสามี ข้อสังเกต การกระทำจะเป็นความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราตามมาตรา 276 ผู้ถูกกระทำจะต้อง ไม่ยินยอม หากยินยอมโดยสมัครใจ ก็ไม่เป็นการข่มขืน ไม่มีความผิดตามมาตรานี้ แม้จะเป็นการกระทำชำเราก็ตาม การกระทำชำเราระหว่าง คู่สมรส มาตรา 276 วรรคสี่ “ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่ง เป็นการกระทำความผิดระหว่างคู่สมรสและคู่สมรสนั้นยังประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยา ศาลจะลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้เพียงใดก็ได้ หรือจะกำหนดเงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติแทนการลงโทษก็ได้ ในกรณีที่ศาลมีคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกและคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยาต่อไป และประสงค์จะหย่า ให้คู่สมรสฝ่ายนั้นแจ้งให้ศาลทราบ และให้ศาลแจ้งพนักงานอัยการให้ดำเนินการฟ้องหย่าให้” ถ้าการกระทำความผิดตามมาตรา 276 วรรคแรก เป็นการกระทำระหว่างคู่สมรส และคู่สมรสนั้นยังประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยา มาตรา 276 วรรคสี่ ให้อำนาจศาลที่จะดำเนินการดังนี้ ก) ลงโทษน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้เพียงใดก็ได้ หรือ ข) ไม่ลงโทษก็ได้ โดยต้องกำหนดเงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติ ส่วนในกรณีที่ศาลมีคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกและคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ประสงค์จะอยู่กินด้วยกันฉันสามีภริยาต่อไป และประสงค์จะหย่า ให้คู่สมรสฝ่ายนั้นแจ้งให้ศาลทราบ และให้ศาลแจ้งพนักงานอัยการให้ดำเนินการฟ้องหย่าให้ ขอจบหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการข่มขืนกระทำชำเราตามมาตรา 276 ไว้เพียงเท่านี้ kraken |
